W dniu 22 lutego 2016 r. wchodzi w życie bardzo ważna nowelizacja Kodeksu Pracy wprowadzona ustawą z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 1220).
W kolejnych wpisach przedstawię najważniejsze zmiany.
Zacznę od czasu trwania umowy o pracę i wpływu nowelizacji na trwające umówy o pracę na czas określony.

Artykuł 25(1) Kodeksu Pracy otrzyma brzmienie:

Art. 25(1)1. § 1. Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia
na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie
może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech.
§ 2. Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania
pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić
jej rozwiązanie, nowej umowy o pracę na czas określony w rozumieniu § 1.
§ 3. Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż okres, o którym mowa w § 1, lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż liczba umów określona w tym przepisie, uważa się,
że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie okresu, o którym mowa w § 1, lub od dnia zawarcia
czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
§ 4. Przepisu § 1 nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony:
1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie
– jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne
w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
§ 5. Pracodawca zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o zawarciu umowy o pracę, o której mowa w § 4 pkt 4, wraz ze wskazaniem przyczyn zawarcia takiej umowy, w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia.”

Tak więc będzie można zawrzeć maksymalnie 3 umowy na czas określony i nie będą mogły trwać dłużej niż 33 miesiące. Czwarta umowa lub umowa po upływie 33 miesięcy będzie z mocy prawa traktowana jako umowa na czas nieokreślony.
W związku z powyższym, jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę lub umów o pracę na czas określony przekraczałby 33 miesiące lub liczba takich umów przekroczyłaby trzy, to od następnego dnia po upływie 33-miesięcznego okresu zatrudnienia lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony pracownik będzie traktowany jak zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Przerwa między kolejnymi umowami nie ma znaczenia.
A co z umowami, które trwają w dniu wejścia w życie nowelizacji czyli na dzień 22 luty 2016 r.
Przepis art. 25(1) Kodeksu Pracy nie reguluje tej kwestii. Musimy sięgnąć do przepisów przejściowych ustawy zmieniającej Kodeks Pracy. I tak zgodnie z art. 14 ust. 4:
Do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się art. 25(1) ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednakże do okresu zatrudnienia, o którym mowa w tym przepisie, wlicza się okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony przypadający od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, a trwająca w tym dniu umowa o pracę na czas określony jest uważana za pierwszą umowę w rozumieniu art. 25(1) ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą albo za drugą umowę w rozumieniu tego przepisu, jeżeli została zawarta jako druga umowa w rozumieniu art. 25(1) ustawy zmienianej w art. 1 w dotychczasowym brzmieniu.
Oznacza to, że do umów na czas określony trwających w dniu 22 lutego 2016 r. stosuje się limit 33-miesięcznego okresu zatrudnienia na podstawie takiej umowy lub umów, przy czym okres ten będzie liczony od dnia wejścia w życie nowelizacji. Po upływie 33 miesięcy umowa będzie traktowana jako na czas nieokreślony np. w październiku 2015 r. zostaje zawarta umowa o pracę na okres 4 lat. Od 22 lutego 2016 r. liczymy 33 miesiące i po upływie tych 33 miesięcy, o ile umowa będzie trwała, będzie traktowana jak umowa o pracę na czas nieokreślony.

W kolejnym wpisie przedstawię nowe zasady wypowiadania umowy na czas określony.

zobacz również wpis z 18.09.2018 r.