Z wypowiedzeniem umowy o pracę związane jest prawo pracownika do skorzystania z dni wolnych na poszukiwanie pracy.

Zwolnienie na poszukiwanie pracy przysługuje tylko wtedy, gdy pracodawca wypowiedział umowę o pracę. Gdy rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z inicjatywy pracownika, wówczas nie ma on prawa do dni wolnych.
Prawo do dni wolnych nie zależy od zatrudnienia pracownika w pełnym czy też w niepełnym wymiarze czasu pracy, jak też od rodzaju umowy (np. na okres próbny, na czas nieokreślony).
Natomiast ilość przysługujących dni wolnych jest uzależniona od długości okresu wypowiedzenia.

Art. 37 Kodeksu Pracy
§ 1. W okresie co najmniej dwutygodniowego wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracodawcę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
§ 2. Wymiar zwolnienia wynosi:
1) 2 dni robocze – w okresie dwutygodniowego i jednomiesięcznego wypowiedzenia;
2) 3 dni robocze – w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, także w przypadku jego skrócenia na podstawie art. 361 § 1.

Jak wynika z przepisu warunkiem uzyskania prawa do dni wolnych na poszukiwanie pracy jest okres wypowiedzenia wynoszący co najmniej dwa tygodnie. Prawo do dni wolnych nie powstanie w przypadku, gdy okres wypowiedzenia będzie krótszy (np. przy umowie na czas zastępstwa, gdzie okres wypowiedzenia wynosi trzy dni robocze).
Dni wolne mogą być wykorzystane oddzielnie lub z rzędu.
Za dni wolne na poszukiwanie pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie obliczone jak wynagrodzenie urlopowe.

Udzielenie dni wolnych na poszukiwanie pracy jest obowiązkiem pracodawcy. Pracodawca nie może żądać od pracownika wykazania, że poszukiwał pracy, a tym samym przedłożenia dowodu, że wykorzystał dzień na szukanie pracy.
Powstaje pytanie, co w sytuacji, gdy w okresie wypowiedzenia pracownikowi nie udzielono dni wolnych na poszukiwanie pracy?

Pracownik nie może sam sobie udzielić zwolnienia na poszukiwanie pracy. Dni wolne mają być wykorzystane w terminie uzgodnionym z pracodawcą, a więc pracownik nie może złożyć wniosku, że w danym dniu chce wykorzystać dzień wolny i bez zgody pracodawcy nie przyjść do pracy. Taka nieobecność pracownika będzie nieusprawiedliwiona.
Również pracownik nie może żądać ekwiwalentu na niewykorzystane dni wolne. Co więcej, jeśli nie udzielono mu dnia wolnego, a w tym okresie pracował, to otrzymał za ten dzień wynagrodzenie. Nie przysługuje mu zatem roszczenie o zapłatę.
Z uwagi na terminy sądowe powództwo pracownika o nakazanie pracodawcy udzielenia mu dni wolnych na poszukiwanie pracy z pewnością nie zostanie rozpoznane przed rozwiązaniem umowy.
Mając powyższe na uwadze życzę pracownikom, aby nie musieli poszukiwać pracy, a wręcz odwrotnie to „praca” ich szukała 🙂