Umowa na czas określony powinna zapewnić pracownikowi większą stabilizację zatrudnienia-oczywiście przez okres jej trwania- niż umowa na czas nieokreślony. Jednakże umowa zawarta na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, dopuszczającą możliwość jej wypowiedzenia, zapewnia pracownikowi słabszą stabilizację zatrudnienia niż umowa zawarta na czas nieokreślony.
Art. 33 Kodeksu Pracy
Przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem.
Tak więc, aby wypowiedzieć umowę o pracę na czas określony muszą być spełnione 2 warunki:
1) umowa zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy (przy zawarciu umowy na okres do 6 miesięcy postanowienie dopuszczające wypowiedzenie takiej umowy jest nieważne),
2) strony muszą w umowie przewidzieć możliwość jej rozwiązania, przy czym możliwość rozwiązania może być wprowadzona już przy zawarciu umowy, jak też strony mogą w czasie trwania umowy przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy.
Umowa o pracę musi być zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy, ale nie znaczy to, że umowę taką nie można rozwiązać za dwutygodniowym wypowiedzeniem przed upływem sześciu miesięcy jej trwania. Można złożyć wypowiedzenie np. w 3 miesiącu jej trwania.
Co istotne, wypowiadając umowę o pracę zawartą na czas określony, pracodawca – w przeciwieństwie do wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony – nie musi pracownikowi podawać przyczyny zwolnienia. Tym samym przyczyna zwolnienia nie podlega kontroli przez sąd.
Zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie istniały rozbieżności co do skutków rozwiązania umowy o pracę na czas określony, która nie zawierała takich zapisów, a przede wszystkim co do roszczeń przysługujących pracownikowi. Ostatecznie spór ten rozstrzygnął Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 17 listopada 2011 r. (III PZP 6/11):
Pracownikowi, któremu pracodawca wypowiedział umowę o pracę zawartą na czas określony, w przypadku gdy strony nie przewidziały możliwości jej wcześniejszego rozwiązania za wypowiedzeniem (art. 33 k.p.), przysługują roszczenia określone w art. 59 w związku z art. 56 k.p.
czyli pracownikowi przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. Pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie, jeżeli upłynął już termin, do którego umowa miała trwać, lub gdy przywrócenie do pracy byłoby niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do upływu tego terminu.
AKTUALIZACJA ! W związku ze zmianą Kodeksu Pracy uległy zmianie zasady wypowiadania umowy na czas określony. Proszę zobaczyć na wpis z dnia 3 lutego 2016 r.
