Niektórzy pracownicy rezygnują z dochodzenia swoich praw w sądzie gdyż obawiają się wysokich kosztów sądowych, z kolei inni są przekonani, że nie muszą ponosić żadnych kosztów. Nic bardziej mylnego.

Problematykę tę reguluje ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Ustawowe zwolnienie od obowiązku ponoszenia opłaty od pozwu dotyczy tylko pracownika jako powoda. Pracodawca nie jest z mocy ustawy zwolniony od kosztów i tym samym jeśli pracodawca jest powodem obie strony tj. pracodawca i pracownik ponoszą opłaty.

Jeśli chodzi o zwolnienie pracownika od opłaty od pozwu najważniejsze jest określenie wartości przedmiotu sporu. W przypadku gdy wartość przedmiotu sporu nie przekracza 50 000 zł pracownik jest zwolniony od obowiązku uiszczenia opłaty od pozwu. Z kolei jeśli wartość przedmiotu sporu przekroczy kwotę 50.000 zł pracownik ma obowiązek uiszczenia opłaty od pozwu (co do zasady 5% od wartości przedmiotu sporu np. przy kwocie 60.000 zł opłata 3.000 zł).

Jak obliczyć wartość przedmiotu sporu ? Musimy sięgnąć do przepisów kodeksu postępowania cywilnego, a dokładnie art. 23 (1)

Art. 23 (1) k.p.c
W sprawach o roszczenia pracowników dotyczące nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy wartość przedmiotu sporu stanowi, przy umowach na czas określony – suma wynagrodzenia za pracę za okres sporny, lecz nie więcej niż za rok, a przy umowach na czas nieokreślony – za okres jednego roku.

np. przy wynagrodzeniu minimalnym tj. 1680 zł i umowie na czas nieokreślony wartość przedmiotu sporu wyniesie 20.160 zł, a więc pracownik będzie zwolniony od opłaty od pozwu.

Jeżeli wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50.000 zł pracownik może uzyskać zwolnienie od kosztów sądowych przez sąd. Jeśli zwolnienia nie uzyska, a wygra sprawę, to pracodawca będzie zobowiązany do zwrotu poniesionych przez niego kosztów sądowych.

Tak więc nie bój się dochodzić swoich praw w sądzie.