Spadkobierca może spadek przyjąć, ale może również spadek odrzucić. Spadkobierca może odrzucić spadek w terminie 6 miesięcy od kiedy dowiedział się o swoim powołaniu do spadku. Odrzucić spadek można w sądzie, bądź w kancelarii notarialnej.
Od 18 października 2015 roku jeżeli spadkobierca nie złoży wniosku o odrzucenie spadku w terminie 6 miesięcy, dziedziczy długi tylko do wielkości aktywów.
Co to oznacza?
Posłużę się przykładem: do majątku spadkowego wchodzi samochód osobowy o wartości 50.000 zł, a jednocześnie spadkodawca miał kredyt w wysokości 150.000 zł. Spadkobierca będzie odpowiadał do wysokości 50.000 zł.
Kiedy więc odrzucenie spadku będzie rozwiązaniem korzystnym dla spadkobierców?
Jeśli spadkodawca pozostawił przede wszystkim długi i niewielki majątek lub nie miał majątku i pozostawił same długi. Spadkobierca uwalnia się od wierzycieli spadkodawcy i ewentualnych procesów sądowych.
Spadkobierca, który spadek odrzucił, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku tzn. tak jakby w chwili śmierci spadkodawcy sam już nie żył.
Wówczas jeśli spadkobierca ma dzieci to one stają się spadkobiercami. Jeśli są pełnoletnie, same w swoim imieniu mogą odrzucić spadek. Natomiast jeśli dziecko jest małoletnie trzeba wystąpić do sądu o zgodę na odrzucenie spadku w imieniu dziecka.
Bieg terminu na złożenie oświadczenia o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniego zaczyna się od dnia, w którym przedstawiciel ustawowy dowiedział się, że małoletni jest powołany do spadku. Według orzecznictwa Sądu Najwyższego termin do odrzucenia spadku w imieniu małoletniego ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania przed sądem opiekuńczym w przedmiocie wyrażenia zgody na odrzucenie spadku. W przeciwnym wypadku przedłużające się postępowanie sądowe pozbawiałoby możliwości odrzucenia spadku w imieniu małoletniego, co oczywiście jest sprzeczne z dobrem dziecka.
Często mylone jest odrzucenie spadku z zrzeczeniem się dziedziczenia. To są dwie rożne instytucje. Zrzec się dziedziczenia można tylko za życia spadkodawcy. Umowa o zrzeczeniu się dziedziczenia musi mieć formę aktu notarialnego.