Zasady przyznawania odprawy pieniężnej zostały zawarte w ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1474 z późn. zm.) zwanej ustawą o zwolnieniach grupowych.
Ustawa ma zastosowanie do pracodawców zatrudniających co najmniej 20 pracowników oraz do pracowników, bez względu na rodzaj umowy o pracę. Przepisów ustawy nie stosuje się do osób wykonującym pracę na podstawie umów cywilnoprawnych.
Ustawa przewiduje dwa rodzaje zwolnień: grupowe i indywidualne.
Zwolnienie grupowe występuje wtedy, jeżeli następuje zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn niedotyczących pracownika o 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników, 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników, 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników.
Zwolnienie indywidualne występuje, jeżeli następuje zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn niedotyczących pracownika, a zwolnienia w okresie nieprzekraczającym 30 dni obejmują mniejszą liczbę pracowników np. przy zatrudnieniu 50 pracowników zwalnianych jest 3 pracowników.
Pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości:
1) jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;
2) dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od 2 do 8 lat;
3) trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat.
Odprawa pieniężna przysługuje również pracownikowi w ramach zwolnień indywidualnych czyli w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron. Odprawa pieniężna nie będzie się należała w sytuacji, gdy przyczyny wypowiedzenia występują po stronie pracownika. Dlatego przy ustalaniu prawa do odprawy konieczne jest ustalenie, czy pracownik przyczynił się do rozwiązania stosunku pracy.
Reasumując: odprawa pieniężna należy się pracownikowi, który zatrudniony jest przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z przyczyn niedotyczących pracownika.
Pracodawcy zatrudniający mniej niż 20 pracowników nie muszą wypłacać odprawy pieniężnej, choćby rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z przyczyn niedotyczących pracownika.
Dzień dobry, czy możemy się jakoś bronić jeśli pracodawca ma przeprowadzić niby reorganizację, a tak naprawdę chodzi o pozbycie się kilku niewygodnych pracowników. Żadna reorganizacja nie jest potrzebna, czy mamy szanse w sądzie??? Dziękuję z góry za pomoc. Beata
Dzień dobry, bez szczegółowego zapoznania się z Pani sytuacją, a zwłaszcza z planowaną reorganizację niewiele mogę Pani pomóc. Niemniej sąd nie będzie w tym przypadku ingerował w samą zasadność przeprowadzenia reorganizacji, gdyż zarządzanie zakładem pracy należy do praw pracodawcy. Jednak reorganizacja musi być rzeczywista (nie pozorna) i przeprowadzona prawidłowo. Pozdrawiam
Dobry wieczór, mój pracodawca twierdzi, że należy mi się odprawa za 1 miesiąc, bo nie łączy się umowy na okres próbny. Gdy dodam czas pracy z umowy na czas nie określony i próby to wychodzi 2 lata i 2 miesiące. zaraz po okresie próby miałam kolejną umowę. Co mogę zrobić.
Dzień dobry, do okresu zatrudnienia u danego pracodawcy wlicza się czas trwania umowy na okres próbny. Proszę wystąpić do pracodawcy z wezwaniem do zapłaty. Powodzenia.