Zasiedzenie nieruchomości to instytucja umożliwiająca nabycie prawa własności przez osobę, która przez określony czas włada nieruchomością w sposób samoistny. Postępowanie sądowe w sprawie zasiedzenia wymaga przedstawienia odpowiednich dowodów, które potwierdzą spełnienie przesłanek wynikających z art. 172 Kodeksu cywilnego. Poniżej przedstawiam kluczowe rodzaje dowodów:
- Zeznania świadków. Zeznania świadków są jednym z podstawowych środków dowodowych w sprawach o zasiedzenie. Świadkowie mogą potwierdzić m.in.:
- sposób korzystania z nieruchomości przez wnioskodawcę,
- czas władania nieruchomością,
- charakter posiadania (czy było ono samoistne).
- Zeznania świadków mają szczególne znaczenie, gdy brak jest dokumentów lub gdy okoliczności zasiedzenia wynikają z faktów ustnych.
- Dokumenty. W postępowaniu dowodowym sąd bierze pod uwagę również dokumenty, które mogą pośrednio lub bezpośrednio potwierdzać fakt posiadania nieruchomości. Należą do nich:
- umowy (np. nieformalne umowy nabycia, zamiany),
- dokumenty urzędowe (decyzje administracyjne, wpisy w rejestrach gruntów, księgi wieczyste),
- dowody opłat podatku (np. podatek od nieruchomości lub rolny),
- rachunki za media (świadczące o faktycznym korzystaniu z nieruchomości).
- Opinia biegłego geodety. Opinia biegłego geodety jest konieczna w przypadkach, gdy zasiedzenie dotyczy części nieruchomości. Geodeta sporządza mapę, na której określa granice posiadania.
- Dowody fotograficzne i nagrania. Zdjęcia, filmy oraz inne materiały wizualne mogą potwierdzać sposób korzystania z nieruchomości (np. uprawy, zabudowania, ogrodzenie).
- Zeznania wnioskodawcy Wnioskodawca może zostać przesłuchany na okoliczność sposobu i czasu korzystania z nieruchomości.
