Od 1 stycznia 2017 r. nastąpiły istotne zmiany w prawie pracy wprowadzone ustawą z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców oraz rozporządzeniem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy.

1) Nastąpiła zmiana w zakresie obowiązku wydawania regulaminu wynagradzania i regulaminu pracy.

„Pracodawca zatrudniający co najmniej 50 pracowników, nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy odpowiadającym wymaganiom określonym w § 3, ustala warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania”.

Dotychczas obowiązek ten ciążył na pracodawcach zatrudniających co najmniej 20 pracowników.

Ten sam warunek przyjęto przy obowiązku wydawania regulaminu pracy, czyli pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników może wprowadzić regulamin pracy, ale nie musi.

2) Zmieniono zasady wydawania świadectw pracy.

„W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Świadectwo pracy dotyczy okresu lub okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy”.

„§ 1[1]. W przypadku nawiązania z tym samym pracownikiem kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy wyłącznie na jego wniosek, złożony w postaci papierowej lub elektronicznej; wniosek może być złożony w każdym czasie i dotyczyć wydania świadectwa pracy dotyczącego poprzedniego okresu zatrudnienia albo wszystkich okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy”

co oznacza, że pracodawca nie musi wydawać świadectwa pracy jeśli na podstawie kolejnych umów o pracę pracownik nadal pozostaje przez niego zatrudniony, a pracownik nie zgłosi wniosku o wydanie świadectwa pracy.

3) Zgodnie z art. 125 § 1 Kodeksu pracy umowa o współodpowiedzialności materialnej pracowników za mienie powierzone musi być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

4) Ujednolicono i wydłużono terminy wnoszenia pozwów przez pracowników.

Obecnie odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę, jak i warunków umowy o pracę, żądanie przywrócenia do pracy lub odszkodowania czy żądanie nawiązania umowy o pracę należy wnieść w terminie 21 dni (dotychczas było 7 lub 14 dni).

5) W/w rozporządzenie wprowadziło zmiany w treści świadectwa pracy.

W świadectwie pracy trzeba będzie m.in. wskazać:

– trybu i podstawy prawnej rozwiązania lub podstawy prawnej wygaśnięcia stosunku pracy, a w przypadku rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem – strony stosunku pracy, która dokonała wypowiedzenia,

– wykorzystanego urlopu ojcowskiego,

– wykorzystanego urlopu rodzicielskiego i podstawy prawnej jego udzielenia,

– wykorzystanego urlopu wychowawczego i podstawy prawnej jego udzielenia (dodano obowiązek wskazania podstawy prawnej udzielenia urlopu wychowawczego),

– okresu, w którym pracownik korzystał z ochrony stosunku pracy, o której mowa w art. 186⁸ § 1 pkt 2 Kodeksu pracy.

Jak poprzednio wzór świadectwa pracy stanowi załącznik do rozporządzenia.